يا اَيّهَا الّذينَ امَنُوا قُوا اَنْفُسَكُمْ وَ اَهْليكُمْ ناراً وَ قُودُهَا النّاسُ وَ الْحِجارَه عَلَيْها مَلائِكَه غِلاظٌ شِدادٌ لايَعْصُونَ اللّهَ ما اَمَرَهُمْ وَ يَفْعَلُونَ مايُؤْمَروُنَ.(9)اى كسانى كه ايمان آورده ايد! خود و خانواده خويش را از آتشى كه هيزمِ آن انسانها و سنگ ها است نگاه داريد، آتشى كه فرشتگانى برآن گمارده شده كه خشن و سخت گيرند، و هرگز مخالفت فرمان خدا نمى كنند و دستورهاى او را دقيقاً اجرا مى نمايند.نگه دارى خويشتن، به ترك معاصى و عدم تسليم در برابر شهواتِ سركش است، و نگه دارى خانواده، به تعليم و تربيت و امر به معروف و نهى از منكر، و فراهم ساختن محيطى پاك و خالى از هرگونه آلودگى، در فضاى خانه و خانواده است.از اين آيه شريفه استفاده مى شود كه حقِ زن و فرزند تنها به تأمين هزينه زندگى و مسكن و تغذيه آنها خلاصه نمى شود، بلكه مهم تر از آن، تغذيه روح و جان آنها و به كار گرفتن اصول تعليم و تربيت صحيح است.(10)سؤال: آيا بر شوهر واجب است كه مسايل مورد ابتلا و نياز همسرش را به او بياموزد؟ج: واجب است به او تعليم دهد و اگر خودش نمى تواند بايد وسايل فراگيرى او را آماده سازد.(11)سؤال: آيا زن مى تواند بدون اجازه شوهر براى فراگيرى مسايلِ شرعى يا مسجد يا نماز جمعه يا مجالس مذهبى از خانه خارج شود؟ج: اگر فراگيرىِ مسايل شرعى، از واجباتِ زن باشد و راهى براى فراگيرى ندارد جز به خروج از منزل، و مفسده اى نداشته باشد، به قدرِ ضرورت و به اندازه واجب مى تواند خارج شود، ولى براى مسجد و غيره بدون اجازه نمى تواند خارج شود.(12)
لطفا منتظر باشید ...
