استحاضه و علايم و موارد آن - احکام روابط زن و مرد نسخه متنی

استحاضه و علايم و موارد آن

استحاضه چيست؟

هرخونى كه از رحم خارج شده است، درصورتى كه از زخم نباشد و شرايط حيض و نفاس را نيز نداشته باشد، خون استحاضه است، و اگر قبلا زخم و جراحت نداشته و شك دارد كه خونى كه دفع شده، خون زخم است يا استحاضه، بنابر احتياط واجب استحاضه است، و زن را در هنگام ديدنِ خون استحاضه، مستحاضه مى گويند.(1)

علايم خون استحاضه

خون استحاضه در بيشترِ اوقات زردرنگ و سرد است؛ بدون فشار وسوزش بيرون مى آيد و غليظ هم نيست؛ ولى ممكن است گاهى سياه يا سرخ و گرم و غليظ باشد و بافشار وسوزش بيرون آيد. (البته علايم غالبىِ استحاضه برخلاف علايم غالبىِ حيض است.)(2)

چند نكته

.1 اگر خون استحاضه از فرج خارج شود، زن محكوم به استحاضه است. و همچنين پس از خروج در استمرار آن فقط آلوده بودنِ داخل فرج كافى است؛ و اما بعد از خروجِ خونِ استحاضه از رحم و قبل از خروج از فرج، آيا زن محكوم به استحاضه است يا نه؟ بعضى از فقها مانند حضرت امام(ره) و حضرت آيه الله اراكى(ره) و حضرت آيه الله سيستانى و حضرت آيه الله مكارم و حضرت آيه الله فاضل فرموده اند: بنابر احتياطِ واجب ابتداى استحاضه را زمانى قرار دهد كه خون داخلِ فرج آمده هرچند خارج نشده باشد، و بعضى از فقها مانند حضرت آيه الله گلپايگانى(ره) فرموده اند: اگر به قدرى خون در درون باشد كه پنبه را آلوده نمايد، ابتداى استحاضه آن زمان قرار داده شود گرچه خارج نشده باشد و بعضى هم مانند حضرت آيه الله خوئى(ره) فرموده اند: تا خون خارج نشده زن مستحاضه نيست.(3)

.2 خونِ استحاضه را حدّى در زيادى و كمى نيست؛ يعنى ممكن است از سه روز كمتر يا از ده روز بيشتر باشد.(4)