علومى كه تحصيل آنها از نظر اسلام ممنوع است - احکام روابط زن و مرد نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

احکام روابط زن و مرد - نسخه متنی

محمد وحیدی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

علومى كه تحصيل آنها از نظر اسلام ممنوع است

سؤال: دانشجوى مسلمانى است كه معتقد به اسلامِ فقاهتى و انقلابِ اسلامى بوده و از اعضاى انجمن اسلامى دانشكده خود مى باشد، اين فرد تصميم دارد براى فراگرفتن موسيقى به محلّى به نام «مركز حفظ و اشاعه موسيقى ايرانى» كه زير نظر دولت جمهورى اسلامى اداره مى شود مراجعه كند و نواختن يكى از آلاتِ موسيقى را فراگيرد استدلال او در نزد برادران و دوستانش براى انجام اين عمل اين است كه او و امثال او كه معتقد به مبانى اسلام و جمهورى اسلامى هستند بايستى در آينده جانشين معدود از افراد غير متعهّد و غير مسؤولى بشوند كه هم اكنون براى صدا و سيماى جمهورى اسلامى سرود و آهنگ مى سازند و ساخته هاى آنان نيز كه ظاهراً مباينتى با اسلام ندارد از صدا و سيما پخش مى شود، حكم شرعى در اين مورد چيست؟ و آيا فرد مذكور شرعاً مجاز است براى هدف مشخصى كه دارد اين كار را انجام دهد يا خير؟

جواب: موسيقى مطرب حرام است و يادگرفتن و ياددادن آن جايز نيست و در غير مطرب اشكال ندارد.(1)

سؤال: لطفاً بفرماييد موسيقى مطرب چيست؟

جواب: موسيقى كه مناسب مجالس لهو و لعب باشد.(2)

مسأله: جادو كردن، ياددادن، يادگرفتن و كسب كردن با آن، حرام است؛ و منظور از جادوگرى آن است كه با نوشتن يا سخن گفتن يا دود نمودن يا با تصوير يا دميدن يا گره زدن و مانند اينها انجام مى گيرد كه در بدنِ طرفِ سحر شده يا قلبِ او يا عقلِ او اثر مى كند.(3)

مسأله: در اين كه تسخير جن، ملائكه و يا احضار ارواح جز مصاديق سحر است يا نه، بعضى از فقها مانند حضرت امام(ره) جز مصاديق آن دانسته اند و بعضى از فقها مانند حضرت آيه الله خوئى(ره) و حضرت آيه الله سيستانى فرموده اند: در صورتى حرام است كه به كسى كه ضرر زدن به او حرام است آن كار ضرر بزند.(4)

مسأله: در اين كه شعبده از مصاديق سحر است يا نه، بعضى از فقها مانند حضرت امام (ره) و حضرت آيه الله گلپايگانى(ره) و حضرت آيه الله اراكى(ره) جز مصاديق سحر دانسته اند و بعضى مانند حضرت آيه الله خوئى(ره) و حضرت آيه الله سيستانى فرموده اند: در صورتى حرام است كه عنوان حرامى بر آن مترتّب گردد مانند ضرر زدن به مؤمن و مانند آن و بعضى مانند حضرت آيه الله مكارم فرموده اند: بازى هايى كه به عنوان نمايش و سرگرمى و تفريح در بعضى از مجالس مشاهده مى شود كه تردستى و زرنگى شخص را نشان مى دهد و غرضى جز آن در كار نيست اشكالى ندارد، اما اگر براى اغفال مردم باشد نوعى از سحر است كه كسب آن حرام و حضور در آن مجلس هم حرام است.(5)

سؤال: آيا شعبده بازى و تردستى در صورتى كه انجام دهنده اعلان كند: اين امور حقيقت ندارد، جايز است؟ ديدن آنها چه حكمى دارد؟

جواب: امور مذكوره خالى از اشكال نيست حتى در فرض مزبور و مؤمنين بايد از آنها اجتناب كنند.(6)

سؤال: دانش شعبده و تردستى را فراگرفتن يا ديدن آنچه صورت دارد؟

جواب: تعليم و تعلم شعبده و اِعمالِ آن حرام است.(7)

سؤال: كسى كه سحرِ ساحر را باطل مى كند و شخصى را نجات مى دهد آيا حرام است و گناه دارد اين كار يا نه؟

جواب: اگر سحر مى كند جايز نيست و اگر حفظ نفس يا واجبِ ديگرى بر آن موقوف باشد باملاحظه اهميّت واجب ديگر مانع ندارد.(8)

سؤال: در بعضى از سور قرآنى سحر و جادو تأييد شده است آيا ممكن است اگر خانواده اى مورد آن قرار گرفته باشد به طور كلى نابود گردد؟

جواب: آرى سحر و جادو داراى چنين اثرى مى تواند باشد از اين جهت سحر و جادو امرى است حرام و براى ساحر حد معين شده، از اين رو لازم است از آن كاملاً اجتناب شود؛ ولى اگر براى ابطال سحر دگران، تعلم و يا اِعمال شود، مانعى ندارد.(9)

سؤال: آيا هيپنوتيزم از نظر اسلام حرام است و اگر هيپنوتيزم در جهتِ انجام عمل خير و نيكو انجام شود چه حكمى دارد؟

جواب: جايز نيست.(10)

سؤال: آيا هيپنوتيزم از نظر اسلام جايز است؟

جواب: مشكل است.(11)

سؤال: آيا هيپنوتيزم از نظر اسلام حرام است؟

جواب: براى مقاصد طبى و مانند آن مانعى ندارد ولى براى كشف امور پنهانى يا خبر از گذشته و آينده و حال جايز نيست.(12)

مسأله: به فتواى بعضى از فقها مانند حضرت امام (ره) «كهانت» ملحق به سحر است و آن عبارت است از اين كه خبر از آنچه در آينده واقع مى شود بدهد به اعتقاد اين كه بعضى از جن ها به او خبر مى دهند و يا از روى مقدمات و اسبابى كه به آن بر زمان وقوع آنها استدلال مى كند، مى داند و به فتواى بعضى مانند حضرت آيه الله خوئى (ره) و حضرت آيه الله سيستانى اگر بر نشانه هاى مخفيى اعتماد كند و معتقد به صحت آن باشد يا اطمينان داشته باشد بى اشكال است.(13)

سؤال: اشخاصى هستند كه محل گمشده يا دزدى را در آينه به ما نشان مى دهند، كمك گرفتن از آنها چه سودى دارد؟

جواب: اين عمل جايز نيست.(14)

سؤال: بعضى از اشخاص در خارج با فال گيرى از جامع الدعوات و يا دوازده برج، از آينده و گذشته و مرض مراجعين خبر مى دهند و مى گويند فلان گرفتارى را دارى يا خواهى داشت فلان مقدار بايد بدهى تا دعاى حسابى بنويسم و دعاى محبت مابين دخترها و پسرها و زوج ها و براى ديوانه ها و جن زده ها مى نويسند و پول هاى زيادى دريافت مى كنند بفرماييد پول گرفتن در مقابل اين كارها چه حكمى دارد.

جواب: پول گرفتن در برابر اين كارها جايز نيست.(15)

سؤال: آيا رجوع به فال گيرها و جادوگران براى معالجه جايز است در حالى كه گاهى از اوقات امراض سختى را معالجه مى كنند؟

جواب: رجوع به آنها حرام است.(16)

مسأله: «قيافه شناسى» حرام است و آن عبارت است از اين كه به نشانه هاى خاصى استناد كند و بعضى از مردم را به بعضى ديگر ملحق نمايد و بعضى را از بعضى ديگر نفى كند بر خلاف آنچه شارع مقدس آن را ميزان

/ 82