قذف نسبت دادنِ زنا يا لواط است به شخصِ ديگر و اما نسبت دادنِ چيزهاى ديگر حكم قذف ندارد اگر چه امام(ع) او را تعزير و مجازات خواهد نمود و حدّ قذف براى قذف كننده - مرد باشد يا زن - هشتاد تازيانه است.(1)سؤال: شخصى به خانمى نسبتِ زنا داده است، حكم آن چيست؟جواب: به طور كلّى اگر كسى كه بالغ و عاقل است به مرد يا زن مسلمانى كه بالغ و عاقل و آزاد و عفيف است نسبتِ زنا يا لواط دهد حدّش هشتاد تازيانه است كه از روى لباس به او بزنند؛ ولى اگر فحش هاى ديگر بدهد و يا به او اهانت واذيت كند با تقاضاى آن شخص از طرف حاكم شرع تعزير مى شود؛ يعنى براى تأديب، هر قدر صلاح بداند، به او تازيانه مى زند.(2)سؤال: زنى نسبتِ زنا به شوهرش داده است، آيا حد بر او جارى مى شود؟جواب: بلى چنان چه ثابت شود و شوهر مطالبه كند حاكم شرع حدّ قذف را جارى مى كند و شوهر هم اگر نسبت زنا به همسرش بدهد، همين حكم را دارد.(3)سؤال: اگر مسلمانى به برادر مسلمانِ خود اتهاماتى وارد كند چه حكمى دارد؟جواب: اگر قذف باشد حدّ قذف دارد كه با اثبات آن در دادگاه، قاضى اقدام مى كند واگر قذف نباشد حدّ خاصى ندارد. بلى تعزير دارد كه تعيين مقدار آن به عهده قاضىِ دادگاه و حاكم شرع است.(4)سؤال: اگر كسى نسبت به مرده اى افترا ببندد آيا حد قذف درباره او جارى مى شود؟جواب: از اين نظر فرقى ميان حىّ و ميت نيست، هر دو حد قذف دارد.(5)مسأله: هر فحشى كه موجبات ناراحتى مخاطب را فراهم آورد؛ ولى قذف هم به حساب نيايد تعزير دارد مثل اين كه به كسى بگويد: «تو حرام زاده اى!» يا «اى حرام زاده!» يا «اى فرزند حيض!» يا به كسى بگويد: «اى فاسق!» يا «اى فاجر!» و يا به همسرش بگويد: «تو را عذرا نيافتم» و... كه در تمام اين موارد اگر طرفِ مقابل مستحقّ آن نباشد بايستى گوينده تعزير گردد.(6)
پيامبر اكرم(ص) فرمود: هر كس به مرد يا زن مؤمنى تهمت بزند يا چيزى را نسبت دهد كه ندارد خداوندمتعال در روز قيامت او را در ميان آتشى فراوان نگه مى دارد تا آن كه خود را رها سازد. (يعنى آن طرف را از خود راضى نمايد.)