بعضى كارهاى كشوردارى را بايد بدون واسطه و شخصاً انجام دهى، از جمله اين كه وقتى معاونان و همكارانت در كارى ناتوان مى مانند، خود رأساً اقدام نما و كارگزاران را به وظايف خويش، راهنمايى كن....خود را از مردم پنهان مكن، زيرا نوعى كم لطفى و بى توجهى است و مايه غافل ماندن از امور مى شود و كارهاى بزرگ را در نظر حكمران كوچك مى كند وكارهاى كوچك را بزرگ، نيكويى ها را زشت مى نماياند و زشتى ها را نيكو و حق و باطل را مخلوط مى كند....بدان كه زمامداران را خويشان ونزديكانى است كه بعضاً اهل سركشى و بى انصافى در معاملات هستند، عوامل بروز اين صفات رذيله را قطع نما، تا جامعه دچار شرارت حاصل از اعمال آنها نگردد (عدالت و هشيارى تو به امور مملكت، مانع سوء استفاده آنها مى شود) و به هيچ يك از فاميل و اطرافيانت، قطعه زمينى واگذار مكن....از صلح و آشتى كه دشمن تو را به آن دعوت كند و موجب رضاى خدا باشد، روى مگردان، زيرا صلح مايه راحت لشكريان، برطرف شدن نگرانى ها و امنيت شهرهاست؛ ليكن از دشمن، پس از صلح با او كاملاً برحذر باش و جانب احتياط از دست مده؛ چه بسا او خود را به تو نزديك مى كند، تا تو را غافل گير نمايد....بپرهيز از اين كه آنچه را حق همه مردم است، مانند ثروت هاى عمومى كشور، به خود اختصاص دهى، در مسائلى كه لازم است به آنها توجه نمايى و همه نيز با خبرند، خود را به نادانى نزن. به زودى پرده از روى كارهايت كنار مى رود و اگر چيزى به ظلم گرفته باشى، از تو پس گرفته مى شود و به مظلوم مى رسد... براى تسلط برخويشتن و رهايى از خشم و عصبانيت، روز رستاخيز را به ياد آور....
لطفا منتظر باشید ...
