قرآن كريم، برقرارى عدالت را از اهداف رسالت پيامبران مى داند؛ (34) يعنى قداست اين امر در جوامع بشرى به حدى است كه آن را در دستور كار انبياى الهى قرار داده اند؛ در متون روايى هم بحث عدالت همه جا گسترده است. على (ع) در پاسخ اين سؤال كه «عدل» بهتر است يا «جود»، چنين اظهار نظر مى كند:عدالت باعث مى شود هر كارى در مجراى طبيعى خود قرار گيرد، ولى بخشش، آنها را از مسير خود بيرون مى برد؛ عدلْ نگهدارنده همگان است، ولى بخشش شامل افراد خاصى مى شود؛ بنابراين، عدلْ شريف تر و برتر از جود است.در سايه عدالت است كه همه اقشار جامعه، ميدان رشد و شكوفايى پيدا مى كنند و امكانات در اختيارشان قرار مى گيرد؛ حال چه فقير باشند چه غنى، چه شهرى باشند چه روستايى. در آن صورت، هر كس به تناسب كار و لياقتى كه از خود نشان مى دهد، از منافع آن بهره مند مى شود و رقابت سالم و سازنده به وجود مى آيد. جود در موارد استثنايى و غير عمومى به كار مى آيد و قانونى نيست.
لطفا منتظر باشید ...
