مدینه فاضله در متون اسلامی نسخه متنی

نيكى اين نيست كه صورت خود را به طرف مشرق و مغرب بگردانيد، بلكه نيكى و نيكوكار عبارت از كسانى است كه به خدا و روز رستاخيز و فرشتگان و كتاب آسمانى و پيامبران ايمان آورده اند و ثروت خود را با اين كه علاقه به آن دارند به خويشاوندان و يتيمان و مسكينان و واماندگان در راه و سائلان و بردگان انفاق مى كنند؛ نماز را بر پا مى دارند و زكات را مى پردازند و به عهد خود، پس از بستن آن، وفا مى كنند؛ در برابر محروميت ها و بيمارى ها و در ميدان جنگ استقامت به خرج مى دهند؛ اينان كسانى هستند كه راست مى گويند و تقوا پيشه اند.براى توزيع عادلانه ثروت در جامعه اسلامى، راه هاى زيادى پيش بينى شده تا ثروت در يك جا و ميان عده اى محدود متمركز نگردد. «فى ء» عبارت از غنايمى است كه بدون جنگ به دست جامعه اسلامى مى افتد و نبايد بين جنگجويان تقسيم شود، بلكه در اختيار امام مسلمين است تا بين طبقات كم درآمد تقسيم كند و مايه تعديل ثروت گردد. اين حكم كه در آيه ششم سوره حشر آمده، فى ء را از غنايم عادى كه با جنگ به دست مى آيد و خمس آن در اختيار پيامبر (ص) و ساير نيازمندان است و 45 ديگر بين رزمندگان تقسيم مى شود، جدا مى كند.

علاوه بر فى ء كه نشانگر حق عموم مردم نسبت به منابع طبيعى و زمين هاى به غنيمت گرفته شده است، خداوند در توليدات حاصل از اين منابع نيز حقى براى همگان منظور نموده كه از طرف صاحبان آن ثروت، به سائل و محروم داده مى شود. صاحب الميزان مى گويد: سائل كسى است كه با اظهار فقر، از مردم درخواست كمك مى كند و محروم آن است كه تلاش او در كسب درآمد، بى نتيجه مانده است، ولى اظهار فقر نمى كند.متقين كه تربيت شدگان مكتب اسلامند، به درجه اى از معرفت رسيده اند كه حق فوق را - علاوه بر زكات - به صورت انفاق مستحبى به فقيران جامعه مى پردازند و خود را به آنها مديون مى دانند.