بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید از ديدگاه اسلام نيز مشكلى به نام كمبود منابع طبيعى وجود ندارد؛ خداوند همه آنچه را بشر از او خواسته است، عطا فرموده، به طورى كه نعمت هاى الهى قابل شمارش نيست. در آيه 31 سوره بنى اسرائيل، ترس از كمبود غذاى كودكان را بى مورد دانسته و مى فرمايد: «فرزندان خود را از ترس گرسنگى نكشيد، ما به آنان و شما روزى مى دهيم». بديهى است كه روزى، در گرو كار و تلاش اقتصادى است. در صفحات آينده خواهيم ديد كه در سايه حكومت دادگستر مهدى موعود(عج)، از زمين نعمت هاى بسيار فراوان به عمل مى آيد و هيچ كمبودى احساس نمى شود.اگر در جهان امروز، فقر و كمبود ديده مى شود، ناشى از عملكرد غلط نظام هاى اقتصادى حاكم بر جهان است. اگر بيش از يك ميليارد نفر از گرسنگى رنج مى برند، به علت توزيع ناعادلانه ثروت از سويى، و اسراف و تبذير در مصرف از سوى ديگر است. واقعيت اين است كه در نظام هاى آزاد و رها از مداخله دولت ها و به دور از ارزش هاى اخلاقى و دينى، مصالح اجتماعى به پاى منافع شخصى ذبح مى شود و دو قطب فقير و غنى به وجود مى آيد. به اين جهت، دولت اسلامى با اختيارات اقتصادى و نيز ولايتى كه از نظر سياسى بر جامعه دارد، موظف است كه با جارى كردن اصل عدالت و فراهم كردن زمينه فعاليت اقتصادى براى همه و توزيع عادلانه امكانات، از دوقطبى شدن جامعه جلوگيرى كند؛ در روايت آمده: