مكتب حيات گرايى - مدینه فاضله در متون اسلامی نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

مدینه فاضله در متون اسلامی - نسخه متنی

محمد حسن مکارم

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

مكتب حيات گرايى

«گويو» كه از بنيانگذاران اين مكتب است، مخالف طرح قوانينى به عنوان دستورهاى اخلاقى است، و به نظر او مفهوم حيات، يعنى احساس نياز به رشد و تكامل و ارتقا، كه اخلاق ساز است. حيات و وجود حقيقى، نوعى كرامت و بزرگ منشى است و بدون اين حيات، هستى معنا ندارد و مرگ فرا مى رسد. بنابراين، اخلاقيات، غنچه و گلِ حيات انسانى و محصول طبيعى آن است. اگر كانت مى گفت: «من مكلف هستم، پس مى توانم»، گويو مى گويد: «من مى توانم، پس مكلف هستم»، يعنى تكليف ناشى از قدرت است. حيات به انسان توانايى مى دهد و توانايى، او را به عمل به تكليف سوق مى دهد. «نيچه» نيز حيات شكوفا و قدرت بخش را اصل قرار داد و اخلاق كليسايى را مخصوص بردگان وضعيفان نام نهاد و ارزش عالى حيات را در زندگى قدرت آميز و ظفرمند معرفى نمود. او گفت: اقويا به دليل قدرت و نيرويى كه دارند بر حقند ولايق تسلط برديگرانند؛ ميل به زيستن و مبارزه كردن و قدرت خلاقيت و آفرينندگى را بسيار ستود؛ غرور، استقامت، خشونت و شجاعت را فضيلت شمرد و رضا، تسليم، عدل، رحم و محبت را رذيلت ناميد.

/ 217