اين خط سير و جستجوگرى جامعه مبتنى بر عدالت و كرامت انسانى، ريشه در متون متواتر اسلامى دارد و انگيزه همه نهضت ها در بلاد مسلمين بوده و هست. در اين جا به نمونه هايى از آن نصوص اشاره مى كنيم:يكى از آيات قرآنى كه صالحان را به استقرار نظام توحيدى و انسانى بشارت مى دهد، آيه 55 سوره نور است كه مى فرمايد:خداوند به مؤمنان صالح از ميان شما وعده داده كه آنان را قطعاً خليفه روى زمين خواهد كرد. همان گونه كه پيشينيان را خلافت بخشيد و دين و آيينى را كه براى آنها پسنديده، پا بر جا و ريشه دار خواهد ساخت و خوف و ترس آنها را به امنيّت و آرامش مبدّل مى كند، آن چنان كه تنها مرا مى پرستند و چيزى را براى من شريك نخواهند ساخت و كسانى كه بعد از آن كافر شوند فاسقند.در شأن نزول اين آيه آمده است كه به دنبال هجرت مسلمانان به مدينه و استقبال انصار از آنان، تمامى عرب بر ضد آنها قيام كردند، به طورى كه ناچار شدند اسلحه را از خود دور نكنند و با سلاح بخوابند و با سلاح برخيزند. ادامه اين حالت توأم با ناامنى و اضطراب، بر مسلمانان سخت آمد و از پيامبر (ص) مى پرسيدند كه آيا زمانى خواهد رسيد كه آرامش حكمفرما گردد؟ آيه فوق در بشارت به آنها نازل شد. گرچه نمونه اى از اين زندگى ايده آل در اواخر عمر رسول خدا (ص) در مدينه حاصل شد، اما آيه شريفه يك قاعده كلى را بيان مى كند و مصداق كامل آن حكومت مهدى (ع) است كه طبق عقيده شيعه و سنى، سراسر روى زمين را پر از عدل و داد مى كند.در تفسير الميزان، ذيل آيه مذكور چنين مى خوانيم:
لطفا منتظر باشید ...
