وقتى گفته مى شود: «فلسفه تربيت»، منظور از آن، مطالعه روى حقيقت تربيت، مفهوم آن، ارزش و روش آن، بررسى فرضيه ها و نظرهاى دانشمندان مربوط پيرامون هدف از تربيت در مكاتب مختلف تربيتى است؛ همان طور كه فلسفه سياست، فلسفه علم، فلسفه هنر، فلسفه تاريخ و... تعريف مى گردد.مراد از «تربيت عقل فلسفى»، رشد و پرورش فكر و انديشه انسان است، به طورى كه با تكيه بر مبانى منطقى مورد پذيرش عقل، به حقيقت جهان و انسان و نظام كلى حاكم بر هستى، تا آن جا كه ممكن است پى ببرد و با اين شناخت صحيح، به وظايف خويش و طريق نيل به كمال آشنا گردد.بديهى است اگر جهان، حقيقت واحدى است و انسان، ماهيت ثابت و معين دارد، اين همه اختلاف نظر در جهان شناسى و انسان شناسى قابل توجيه نيست؛ چنانچه عقول آدميان، تربيت درست و يكنواخت مى يافت، همگان به نظر واحدى مى رسيدند؛ در حالى كه اكنون جمعى جهان را مادى صرف و عده اى مادى و معنوى مى دانند؛ گروهى عالم هستى را بى غايت و بى هدف و برخى هدف گرا و غايتمند مى شمارند؛ بعضى انسان را وانهاده و رها و جمعى راه يافته و مسؤول، باور دارند.
لطفا منتظر باشید ...
