مدینه فاضله در متون اسلامی نسخه متنی

اين جامعه طيب و طاهر، با صفاتى كه از فضيلت و قداست دارد، هرگز تاكنون در دنيا منعقد نشده، و دنيا از روزى كه پيامبر(ص) مبعوث به رسالت گشته، تا كنون چنين جامعه اى به خود نديده، لاجرم اگر مصداقى پيدا كند، در روزگار مهدى (عج) خواهد بود، چون اخبار متواترى كه از پيامبر (ص) و ائمه (ع) در خصوصيات آن جناب وارد شده، از انعقاد چنين جامعه اى خبر مى دهد.آياتى كه خبر از موضوعاتى مى دهد، از قبيل: نفى فتنه در كل جهان، غلبه دين خدا و يكتاپرستى، اتمام نور خدا بر زمين، زهوق و نابودى باطل، به ارث رسيدن زمين براى صالحان و پرهيزگاران و غلبه قطعى خط انبيا و مرسلين، همگى بنا به روايات معتبر، در زمان حكومت قائم آل محمد (عج) صورت مى پذيرد و متجاوز از يكصد آيه است.اصولاً با توجه به اين كه از نظر اديان الهى، عاقبت تاريخ، صلح و عدل و استقرار حكومتْ بر موازين احكام خداست و مردم همواره به اميد، زنده هستند و اگر آينده را تاريك ببينند، يأس بر آنها غالب شده وتسليم وضع موجود جامعه خود مى شوند، لذا خداوند از اين حقيقت غيبى پرده برداشته و مدينه فاضله نهايى را نه فقط در اسلام، كه در كتب آسمانى قبل از آن هم نويد داده است و مردم را به تأسيس آن تشويق نموده است، تا با منجى موعود همراه شوند. در مزامير داوود، كه امروزه جزء كتب عهد قديم است، مى خوانيم:

شريرانْ منقطع مى شوند، اما متوكلان به خدا وارث زمين خواهند شد، حال اندك است كه شريرنيست مى شود، صالحانْ وارث زمين شده، ابداً در آن ساكن خواهند بود.در انجيل متى نيز آمده است: