مدینه فاضله در متون اسلامی نسخه متنی

در حديث معروف نبوى، تأسيس چنين حكومتى تخلف ناپذير اعلام شده و مى خوانيم:

اگر از عمر دنيا جز يك روز باقى نمانده باشد، خداوند آن روز را طول مى دهد، تا آن كه مردى از خاندان من ظهور كند و دنيا را همان گونه كه از ظلم و ستم پُر شده است، لبريز از عدل و داد نمايد.پيامبر اسلام (ص) با عنايتى كه به اين مسأله داشته است، در فرصت ها و موقعيت هاى مختلف، وقوع و قطعيت ظهور دولت عدل پرور مهدى (عج) را بازگو نموده و در هر مجال، پاره اى از خصايص و ويژگى هاى او را خبر داده است، تا جاى ترديد باقى نماند. در كمال الدين شيخ صدوق، بنا به جلد سيزدهم بحارالانوار، اطلاعات بيشترى به اين نحو، از زبان حضرت محمد(ص)، پيرامون حضرتش آمده است:

عيسى روح الله از آسمان فرود آيد و پشت سر او نماز گزارد؛ زمين به نور پروردگارش روشن شود و سلطنت او در شرق و غرب عالم گسترش يابد... مهدى از فرزندان من است؛ نامش نام من و كُنيه اش كُنيه من مى باشد؛ صورت و سيرتش از همه كس به من شبيه تر است؛ غيبتى كند كه مردم دچار حيرت گردند و بسيارى از فرقه ها گمراه شوند؛ آن گاه مانند ستاره تابانى از پرده غيبت به درآيد و زمين را پر از عدل و داد كند، آن چنان كه پر از ظلم و ستم شده باشد.مرحوم مجلسى در كتاب فوق، باب پنجم را تماماً به آياتى از قرآن اختصاص داده كه پيرامون امام زمان (ع) و حكومت اوست؛ نامبرده 63 آيه را ذكر كرده و روايات ذيل هر يك را از تفسير على بن ابراهيم نقل نمود، به طورى كه همگى حاكى از ارتباط مفاد آيه با موضوع مهدويت است. او در باب ششم، به ذكر مشروح روايات اهل سنت در مورد مهدى موعود (ع) پرداخته است.

از فرصت هاى مهمى كه رسول خدا(ص) اقدام به معرفى امام عصر (عج) نمود، روز تاريخى غدير بود. ايشان در آن روز كه طبق آيه قرآنى، مأمور به معرفى على (ع) به عنوان جانشين خود گرديد، خطبه اى طولانى در جمع حجاجى كه از سفر حج بازگشته بودند ايراد فرمود و ضمن انجام رسالت مذكور، از ساير جانشينان خود، به ويژه امام زمان(ع) به طور مكرر ياد نمود. در اين سخنرانى مبسوط كه پنجاه آيه قرآنى به عنوان شاهد يا تفسير كلام، در خلال آن قرائت شده و چهل بار از اميرالمؤمنين (ع) با لفظ «على» ياد شده است، چهار بار نيز از امام دوازدهم با لفظ «مهدى» سخن به ميان آمده و موضوعات مربوط به شخصيت و مسؤوليت جهانى او، طى بيست جمله، از زبان پيامبر خدا(ص) ايراد گرديده است. سند حديث غدير در نهايت قوت است و متن آن در كتب متعددى از جمله احتجاج طبرسى و تفسير صافى فيض كاشانى، به طور كامل آمده است. در قسمتى از خطبه غدير كه پيرامون امام زمان(ع) است مى خوانيم: