مدینه فاضله در متون اسلامی نسخه متنی

قرن ها پس از ظهور اسلام و اعلام قوانين فوق، منتسكيو نيز به دنبال بررسى قوانين كليه ملت هاى جهان، چنين پيشنهاد نمود:

قانونگذاران وقتى مى خواهند مجازات مالى وضع نمايند، نبايد به نرخ پول تعيين كنند، چرا كه به تبعيت زمان و عوامل ديگر تغيير مى كند و در نتيجه كم شدن بهاى پول، چنين جرمى رايج مى شود.همو در مورد مجازات قاتل مى گويد:

موفقيت آزادى وقتى است كه قوانين جزايى، هر مجازاتى را از طبيعت خاص جرم، استخراج كند، آن وقت هرگونه خودسرى خاتمه مى يابد... اگر كسى امنيت را به طورى نقض كرده كه زندگى يك نفر ديگر را از او گرفته و يا درصدد گرفتن بوده است، مستحق مرگ است، جزاى اعدام مانند درمانى است براى چنين بيمار.او در زمينه خاصيت قصاص قتل مى گويد:

در انگلستان چون دزدها را نمى كشند (مربوط به قرن 18)، دزدان اميدوار باقى مى مانند، كيفر آنها اين است كه به يك مستعمره تبعيد خواهند شد و از مجازات معاف مى گردند؛ اما قاتل ها چنين اميدى ندارند؛ بنابراين، قتل كمتر اتفاق مى افتد.از اين روست كه نظام جزايى اسلام با بزرگ دانستن جرم و تعيين جريمه سنگين و متناسب با طبيعت جرم، از شرافت انسان، خون، مال و آبروى او دفاع كرده، از جرأت ارتكاب جرم مى كاهد.

ثالثاً: هر چه جامعه بشرى به سمت قرن بيستم پيش آمده، آمار جرايم، اعم از قتل نفس، سرقت و اعمال منافى عفت، به خصوص در كشورهاى اروپايى گسترش يافته، به حدّى كه نظام هاى حقوقى حاكم در جهان نتوانسته است جلو اين فجايع را در ميان مردم بگيرد؛ از طرف ديگر، با توجيه قوانين به نفع خود، روز به روز دولت هاى بزرگ در غصب حقوق ملل ضعيف، گوى سبقت را از يكديگر مى ربايند و مانند دزدى كه با چراغ آيد، علم و تكنولوژى را در خدمت استعمار و استثمار ديگران به كار گرفته اند و مجامع بين المللى را تحت الشعاع پول و «حق وتو» قرارداده، از خاصيت انداخته اند.