مدینه فاضله در متون اسلامی نسخه متنی

ارسطو گويد: عدالت يعنى پيروى از قانون و رعايت تساوى و برابرى در رفتار خود با ديگران.

كِلسن گويد: عدالت يعنى پرهيز از قضاوت هاى ذهنى و روى آوردن به يك نظام اجتماعى معين.

كانت گويد: عدالت يعنى حفظ كرامت انسان.

هگل گويد: عدالت يعنى آنچه دولت گويد و پسندد.همين طور، در مورد نحوه حصول آن، سيسرون، طبيعت را منشأ عدالت مى دانست و اگوستين، آن را در آسمان ها سراغ مى داد و....

حال آيا بشر اين گونه وانهاده و رهاست؟ آيا هيچ راهنمايى براى جهت دادن به افكار او برگزيده نشده است؟ آيا همه اين باديه را بى همرهى راه شناس و به تنهايى بايد طى كند؟ يا اين كه خطوط اصلى را به او نشان داده اند و نمونه ها و نمايه ها براى راهيابى او فرستاده اند و عقل و فكرش را مدد داده اند و عدل مجسم را به رهبرى و امامت او برگزيده اند و او را از سرگردانى و حيرت برهانده اند؟