بسم اللَّه الرحمن الرحيم.الحمداللَّه رب العالمين وصلى اللَّه على رسوله و آل الطاهرين و اللعن على اعدائم اجمعين.سعادت و شقاوت آدمى، در گروِ نيّت ها، انديشه ها و كردارهاى اوست.خداوند متعال با فرستادن پيامبران، انسان ها را به سمت بهره جويى از عقل و فطرت الهى و كمال گرايانه سوق داده است.هر كس مى تواند سعادت و شقاوت خويش را تشخيص دهد و عوامل و موانع رشد اخلاقى و سلوك معنوى اش را بشناسد.خلقت آدمى به گونه اى است كه مى تواند با استفاده از بصيرتِ فطرى اش، به ضلالت و هدايت خود پى ببرد و در پرتو توفيق الهى و توسل به اولياى حق و عمل صالح و تقوا و صبر، سير و سلوك نفسانى و الهى داشته باشد.خداوند به پديده ها يا نشانه هاى قدرت و حكمت و رحمت خويش در طبيعت سوگند مى خورد، و انسان را برخوردار از، الهام و فروغ عقل، و نيز موجودى مختار معرفى مى كند: ونفس وماسواها * فالهمها فجورها وتقواها * قد افلح من زكها * وقد خاب من دسَّه(68)؛ سوگند به نفس و آن كس كه آن را درست كرد؛ سپس پليد كارى و پرهيزگارى اش را به آن الهام كرد، كه هر كس آن را پاك گردانيد، قطعاً رستگا رشد و هر كه آلوده اش ساخت.قرآن كريم، فلاح و خسرانِ هر شخص را در دست خود او مى نگرد؛ به عبارت ديگر، آدمى را عامل سعادت يا شقاوت خويش مى شناسد، زيرا هر كس از نور خرد و كتاب حق و ارشاد رسول و هدايت اولياى الهى و علماى ربانى، بهره مند است به آسانى مى تواند در صراط مستقيم عبوديت حق حركت كند.بنابراين آنان كه از نفس و تقواى الهى غافل مى شوند و خود را به ظلم و معصيت و خسران آلوده مى سازند، شقاوتشان را رقم مى زنند.قوم ثمود به عنوان مثالى از غافلان و گمراهان و زيان كاران آورده شده است: كذبت ثمود بطغواها * اذ انبعث اشقاه(69)؛ [ قوم ] ثمود به سبب طغيان خود به تكذيب پرداختند.آن گاه كه شقى ترين شان بر [ پا ]خاست.
لطفا منتظر باشید ...
