پاداش در مقابل عمل - اخلاق کارگزاران نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

اخلاق کارگزاران - نسخه متنی

جواد خالقی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

پاداش در مقابل عمل

لا تكن ممّن يرجو الأخرة بغير عمل مى فرمايد: از كسانى نباشيد كه بدون عمل صالح و بدون عمل به دستورهاى دين، اميد آخرت دارند.و البته اين، قانونى كلى است كه پاداش و جزا و نتيجه، هميشه به دنبال تلاش و زحمت به دست مى آيد.

اگر كسى دست روى دست بگذارد و منتظر نتيجه مطلوب باشد، كارى بيهوده است.

نظامى گنجوى گويد: از مكافات عمل غافل مشودگندم از گندم برويد جو زجو اگر كسى گندم بكارد منتظر محصول گندم است، اما اگر كسى اساساً چيزى نكارد و منتظر برداشت محصول باشد، برخلاف عقل اقدام كرده است.و به تعبير زيباى شهيد بهشتى: بهشت را به بها دهند نه به بهانه.

يعنى كسى بايد منتظر ورود به بهشت باشد كه در دنيا به دستورات خداوند و اولياى او عمل نموده است.

نه اين كه بدون هيچ عمل، اميد بهشت را داشته است .

در اين جا نكته مهمى هست كه نبايد غفلت كرد و آن، مسئله اميد است.

گفتيم كسى كه عمل صالح انجام نداده، نبايد به آخرت اميدوار باشد، همان طور كه مى دانيم در دين مبين اسلام به اميدوارى بسيار تأكيد قرار شده است.

هر كس بايد به خدا و رحمت و لطف و بخشش او اميدوار باشد و نبايد نوميدى به خود راه دهد و از رحمت الهى مأيوس باشد.

اساساً نوميدى، از گناهان بسيار بزرگ است و عامل نوميدى هم شيطان است و هميشه انسان را به نوميدى سوق مى دهد.

اما اين مسئله (عدم نوميدى) نبايد منشاء سوء استفاده شيطان و نفس اماره قرار گيرد كه: تو فقط اميدوار باش و عمل لازم نيست.

شيطان از همين راه وارد مى شود و همين را بهانه قرار مى دهد و انسان را گرفتار مى كند.

در اين روايت و روايات ديگر، امامان به ما يادآورى مى كنند كه اميدوارى بدون هيچ عملى، نقشه شيطان است.

اميدوارى نبايد مانع عمل صالح بشود و آنچه در آخرت از ما مى خواهند عمل نيكو است نه اميدوارى خشك و خالى.

به طور كلى اميد دو قسم است: يكى اميد صادق و درست و ديگرى اميد كاذب و دروغ.و آنچه در دين مطرح است اميد صادق است نه كاذب.

اميد كاذب آن است كه انسان بدون هيچ تلاشى منتظر ثواب آخرت باشد.

اما اميد صادق آن است كه انسان كارى انجام دهد ولى چون هميشه در معرض خطر است و احتمال اين كه كارهايش داراى ضعف و كاستى است، اميدوار باشد كه خداوند با همه كاستى هايى كه بنده انجام داده، بپذيرد و به او ثواب عنايت كند.

مثلاً نماز مى خواند اما گاه از حضور قلب ناتوان است و يا قصد خدمت به ديگران دارد، اما آن گونه كه بايد و شايد نتوانسته خدمت كند، در اين صورت مى تواند اميدوار باشد كه خداوند به او پاداش نيكو بدهد.

/ 145