[ولا تكن ممّن ] يحب الصالحين ولا يعمل عملهم ويبغض المذنبين وهو احدهم؛ از كسانى نباشيد كه درست كاران را دوست دارند، اما كار آنان را انجام نمى دهند و نيز از كسانى مباش كه گناه كاران را دشمن مى داند، اما كار آنها را انجام مى دهد.در اين بخش از روايت هم حضرت على عليه السلام ما را به اهل عمل بودن دستور مى دهد و مى فرمايد تنها گفتن يك چيز دليل برداشتن آن چيز نيست.انسان بايد درستى ادعاى خود را در عمل ثابت كند؛ اگر مى گويد من خدا را دوست دارم، اما به دستوراتش عمل نكند، هيچ سودى برايش ندارد اگر بگويد: پيامبران و امامان و علماى بزرگ و انسان هاى بزرگ را دوست دارم، اما طبق آنها عمل نكند، دروغ گويى بيش نيست.هم چنان كه اگر بگويد از انسان هاى بد و بدكار و گناه كار بيزارم، اما خودش كارهاى بد انجام بدهد و مرتكب گناه شود، انسان درستكارى نخواهد بود.اگر كسى را ببيند كه به مردم ظلم مى كند، حق مردم را تباه مى كند، در دين خدا مرتكب گناه مى شود، از او بيزارى بجويد، اما خودش همان كارها را انجام بدهد و به مردم ظلم كند و در امور دينى به وظايف خود عمل نكند.البته نفرت داشتنِ كار زشت يك ارزش است، همان طورى كه دوست داشتن كارها و انسان هاى خوب ارزش است، اما به تنهايى كافى نيستند و در عمل بايد ثابت شود.چه بسيار كسانى كه از كارهاى ديگران متنفراند، اما خودشان همان ها را انجام مى دهند.اين نيز از نقشه هاى شيطان است كه نمى گذارد انسان درباره خود ارزش يابى درستى داشته باشد.در مورد ديگران به خوبى قضاوت مى كند و كارهاى خوب و بد آنها را ارزيابى مى كند، فرض كنيد كه در اداره كسى به ما مراجعه مى كند و با رفتارى نابجا ما را مى آزارد، خيلى زود درباره او قضاوت مى كنيم كه چه برخورد بدى بود كه انجام داد، اما درباره خودمان نمى توانيم ارزيابى درستى داشته باشيم.انسان خيلى خوب مى تواند درباره رفتار فرزند يا پدر و مادر، ارباب رجوع و زيردستان قضاوت كند و توصيه ها و سفارش ها و راه كارهايى نشان بدهد، اما در مورد خودش ناتوان است و شيطان مانع مى شود و نمى تواند بدى ها خود را ببيند و كارهاى خود را خوب مى بيند.از اين جهت هم انسان بايد بسيار بكوشد كه فريب شيطان و نفس اماره را نخورد.مضمون حديث امام حسن عليه السلام است كه هر چه براى خود مى پسندى براى ديگران هم بپسند و هر چه براى خود نمى خواهى براى ديگران هم مخواه.
لطفا منتظر باشید ...
