اخلاق کارگزاران نسخه متنی

اين كه كسى پسر دارد و دختر ندارد و يا داراى دختر است و از داشتن پسر محروم، يا هر دو را دارد و يا داراى هيچ كدام نيست، اينها سؤال ندارد، خدا هر چه بخواهد همانست و ديگر چرا ندارد.و يا مى گويند: چرا امسال باران نيامد؟ چرا سيل آمد؟ چرا محصولمان كم شد و
اينها دور از مقام تسبيح خداوند است.

انسان بايد هر آنچه نياز دارد - مادى و معنوى - با لا به تضرّع از خدا بخواهد، نبايد به گونه اى سخن بگويد كه مقام خداوند منزه و برتر از آن است.را ستى اين چه جسارت و گستاخى است كه انسان درباره خداوند به كار مى برد.

اگر برفرض در يك دبستان يا دبيرستان يا دانشگاه براساس قانون، نظم ويژه اى حاكم شود، هيچ كس حق ندارد خلاف قانون رفتار كند، زيرا در تهيه قانون تلاش شده از بهترين شيوه ها بهره برده شود
آن گاه خداوند كه عالم و حكيم و قادر
مطلق است و همه هستى را براساس نظام احسن آفريده؛ به او اعتراض بكنيم كه كاش چنين و چنان مى شد و فلان گونه نمى شد
چرا خداوند چنين كرده است؟ اين اعتراض علاوه بر آن كه بر مقام خداوند لطمه اى نمى زند، خود انسان را نيز حقير و خوار مى كند: اى مگس عرصه سيمرغ نه جولانگه توست عِرْضِ خود مى برى و زحمت ما مى دارى كاملاً بى معناست كه انسانِ سرتاپا نادان و بى خبر به ذاتِ اقدس الهى، اعتراض كند و احكام مربوط به واجبات و محرمات و ساير مصالح و مفاسد را زير سؤال ببرد، وقتى كسى به كشور ديگرى تجاوز كند و حرمت حريم آن را بشكند، آن كشور با تمام توان از خود دفاع مى كند و براساس قانون خود عمل مى كند و هيچ كس هم حق ندارد او را محكوم كند يا اعتراض نمايد.

حال چگونه است كه برخى از انسان ها در مملكت خداوند كه همه هستى را شامل است، به خداوند اعتراض مى كند و راه و چاه نشان مى دهد.

نه تنها انسان ها بلكه فرشتگان الهى - كه معصوم اند - نيز حق تجاوز از محدوده خود را ندارند و در هر مقامى كه هستند در همان جا به تسبيح الهى مشغولند و از ديگر مراتب فرشتگان غافل اند.

خداوند در قرآن نيز به اين مطلب شريف اشاره مى فرمايد: هر كس كه خداوند را بيشتر شناخته است، تواضع و فروتنى و خشوع بيشترى به خداوند ابراز داشته و خود را بسيار كوچك تر و ناچيزتر يافته است.

قرآن كريم فرموده است: وما اوتيتم من العلم الّا قليل(118) ؛ به شما جز علم و دانشى اندك داده نشده است.

با اين حال چگونه انسان به خود اجازه مى دهد و در برابر خداوند توانا و عالم قد علم مى كند كه البته اين كار او جز نشانه نادانى و جهالت نيست.

پيامبران كه داناترين انسان هايند، در برابر خداوند متواضع ترين اند و جز اظهار عجز و نياز و اميد ادعايى ندارند.

پس ما نيز با الگو قرار دادن انسان هاى بلند مرتبه و بندگان حقيقى خدا، كه انبيا و امامان و اولياى الهى هستند، بايد راه آنان را ادامه دهيم.