اخلاق کارگزاران نسخه متنی

رجب از كلمه ترجيب به معناى تعظيم و بزرگ داشتن است، زيرا از دوران قديم مورد احترام و تعظيم بود و دين اسلام نيز آن را تأييد كرد و بزرگش داشت.

ماه رجب از جمله ماه هاى حرام است، يعنى جنگ خون ريزى در اين ماه همانند سه ماه ديگر (ذى قعده، ذى حجه و محرم) حرام است.و مسلمانان نبايد در اين ماه به جنگ با كافران و مشركان و متجاوزان بپردازند، مگر آن كه دشمن جنگ را در اين ماه ها آغاز كند.

يكى از برترى ها ماه رجب آن است كه به همراه ماه شعبان، مقدمه ورود به ماه خدا، رمضان هستند و انسان هاى بزرگ و مسلمانان حقيقى اين دو ماه را به عنوان آمادگى براى ماه رمضان، روزه مى گيرند.

امام خمينى قدس سره در درس اخلاق خود مى فرمودند: حضرت على عليه السلام ماه رجب و شعبان را روزه مى گرفتند به عنوان مقدمه و آمادگى براى ماه رمضان، زيرا ماه رمضان آمادگى مى خواهد.

بايد تزكيه و تهذيب نفس كرد تا آماده روزه ماه رمضان شد.

بايد كارى كرد كه گناهان از ما دور شود تا آماده ورود به ماه خدا شد.

ماه رمضان ماه ميهمانى خداست؛ كسى كه مى خواهد ميهمان خدا شود، بايد آداب آن را رعايت كند و گرنه از فضايل ميهمانى محروم خواهد شد.

ماه رجب هم چنين ماه امام على عليه السلام نيز هست، البته نه فقط از آن جهت كه در اين ماه به دنيا آمده بلكه به خاطر اعمال خاصى كه در اين ماه انجام مى داد و خود را براى ماه رمضان آماده مى كرد.

ماه رجب داراى اعمال ويژه اى است كه در كتاب هاى ادعيه و مفاتيح آمده است و بسيار مناسب و بجاست كه هر مسلمانى آنها را به جا بياورد.

اصلاح نفس از اعمال بسيار خوب و ضرورى كه در هر ماهى، به ويژه ماه رجب - به عنوان مقدمه ماه رمضان - مى توان انجام داد، اصلاح نفس است.

اصلاح نفس يكى از صفات اخلاقى بسيار مهم و در عين حال بسيار سخت است.

هر كس به اصلاح نفس موفق شود، انسان كاملى است كه خداوند به او درجات عالى از معرفت، شناخت و

عنايت كرده است .

ماه رجب بيشترين و بهترين فرصت براى اصلاح نفس است.

اعمال خاصى كه در اين ماه مقرر شده - از سوى معصومين عليهم السلام - همه در جهت اصلاح نفس و تربيت انسان هاست.

اصلاح نفس مقدم بر همه اصلاحات ديگر است.

اگر كسى مى خواهد ميان برادران و خواهران دينى و خويشاوندى و حتى ميان كشورها اصلاح كند، بايد اول خود را اصلاح كند: من اصلح بينه و بين اللَّه اصلح اللَّه بينه و بين خلقه؛ كسى كه ميان خود و خدا اصلاح كند [ اصلاح نفس كرده و خود را بنده حقيقى خدا قرار دهد ]خداوند هم ميان وى و خلق خدا اصلاح مى كند.

يعنى مقدمه اصلاح ميان ديگران، اصلاح نفس و ايجاد رابطه ميان خود و خدا است.

اگر ما ميان خود و خدا را اصلاح نكنيم و آنچه خدا از ما خواسته انجام ندهيم و آنچه گفته ترك كنيم، انجام بدهيم، چگونه مى توانيم به اصلاح ميان ديگران اقدام كنيم.

پس اصلاح نفس مقدم بر همه اقدامات است.