معنى و الفاظ او همچون كبابست و شراب خوش نباشد با تكلف شعر ناخوش چون دواج شعرهاى ما نه شعرست ار چنان كان شاعريست دى در آن تصنيف خواجه ساعتى كردم نظر عالمى آمد به چشم من مزين وندر او در يكى رو رودكى و عنصرى با طعن و ضرب اخطل و اعشى در آن جانب شده صاحب نفير از قفاى بحترى از حله در تا قيروان مركبانش وافر و كامل، سريع و منسرح معنى اندر جوشن لفظ آمده پيش مصاف از نهيب شوكت ايشان ز چرخ آبگون هر زمان گفتى خرد زين دو سپاه بيكران مر خرد را خاطر من در زمان دادى جواب آنكه اندر هر دو صف دارد مجال سرورى شعر او همچون سلامت عالم آرايد همى نكته و معنى كه از انشاء و طبع او رود مادر بد مهر گفتستند عالم را و من كس نيدى اندر سخن شيرين سخنتر زو وليك هر كه مدح او ببيند گر چه خصم او بودسر فرازان جماعت گر چه بدگوى منند سر فرازان جماعت گر چه بدگوى منند
اين يكى قوت فزاى و آن يكى انده زداى شعر او بس چابكست و بى تكلف چون قباى شاعرى ديگر بود نزديك من آن ساحريست لفظها ديدم فصيح و نكته ها ديدم غور لشكر تازى و دهقان در جدل با يكدگر وز دگر سو بو تمام و بحترى در كر و فر شاكر و جلاب ازين جانب شده صاحب نفر بر وفاى رودكى از دجله در تا كاشغر ساختهاشان وافر و سالم، صحيح و معتبر خود بر سر همچو كيوان تيغ در كف همچو خور زهره و مريخ مانده كام خشك و ديده تر مر كرا باشد ظفر يا خود كه دارد زين خبر من ندانم خواجه داند تا كرا باشد ظفر بيش ازين هرگز كرا باشد كمال سرورى نكته ى او چون سعادت شادى افزايد همى گويى از فردوس اعلا جبرييل آيد همى اين نگويم ز آنكه چونين من خلف زايد همى هجو او چون زهر افعى زود بگزايد همى از ميان جان و دل گويد چنين بايد همىمر مرا بارى بديشان دل ببخشايد همى مر مرا بارى بديشان دل ببخشايد همى
لطفا منتظر باشید ...
