حضرت آيةاللَّه حاج سيدرضا صدر1 (1300 - 1373) فقيهى عالى مقام، حكيمى توانا، بقيةالسلف دودمانى عريق و مشهور به علم و تقوا و فقاهت، در مشهد مقدس متولد شد. پس از فراگرفتن دروس مقدماتى در حوزه علميّه مشهد، همراه پدرِ بزرگوارش حضرت آيةاللَّه العظمى سيدصدرالدين صدر1 - كه از مراجع آن زمان بود - به قم مهاجرت كرد. دروس سطح و همچنين دروس خارج فقه و اصول وفلسفه و عرفان را از محضر اساتيد بزرگ حوزه علميّه قم از جمله مرحوم والدشان و مرحوم آيةاللَّه العظمى حجت و مرحوم آية اللَّه العظمى امام خمينى(ره) بهره برده و در مدتى كوتاه در سايه تلاش و نبوغ خويش، در رديف برجستگان حوزه در آمد و به خاطر جامعيّت منحصر به فرد خويش بين اقران مشار بالبنان گرديد.آن بزرگوار، در عين دارابودن مراتب عالى اجتهاد در حدّ مرجعيت و تدريس علوم حوزوى، بيانى شيوا و قلمى محكم و نثرى روان داشت و به علت اين آمادگى علمى و قلمى، توانست آثارى بس گرانبها در علوم مختلف از خود به جا گذارد؛ آثارى كه مى تواند الگوى بسيار مناسبى در ارائه علوم اسلامى در سطوح مختلف باشد.توأم بودن اتقان مطلب با تقواى صاحب قلم، اگر همراه باژرف انديشى و امانت دارى در ارائه مطلب باشد، مى تواند اثرهاى بس گرانقدرى بيافريند و تشنگان حقيقت را از چشمه سار زلال معرفت سيراب گرداند، و ما در آثار باقى مانده علمى مرحوم آيةاللَّه صدر، اين چنين مشخصاتى را به وضوح مشاهده مى كنيم.از خداوند متعال مسألت داريم كه توفيق عنايت فرمايد تا بتوانيم تمام آثار آن مرحوم را به نحو شايسته در اختيار حوزه هاى علميّه و امّت اسلامى قراردهيم.زندگى نامه مشروح آيةاللَّه صدر در اولين شماره از سلسله آثار ايشان يعنى تفسير سوره حجرات آمده است.در پايان از مسؤولان محترم مركز انتشارات دفتر تبليغات اسلامى حوزه علميه قم كه امكان انتشار اين آثار را فراهم مى كنند، تشكر مى كنم.سيد باقر خسروشاهى