بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
و انقلاب بوده است . اما جريانهائي در زمان معاويه پيش آمده بود : الف - از همه مهمتر موروثي كردن خلافت بود كه بزرگترين بدعتها به شمار مي رفت و در واقع جامه عمل پوشيدن به آرزوي ديرين ابوسفيان بود كه تلقفوها تلقف الكرش ، اما والذي يخلف به ابوسفيان لا جنة و لا نار . در مقابل چنين بدعتي سكوت جايز نبود .ب - وضع شيعيان برخلاف قرارداد صلح امام حسن فوق العاده سخت و غيرقابل تحمل بود . سياست اموي بر ريشه كن كردن اساس تشيع بود . معاويه در يك بخشنامه مي نويسد : " من اتهمتموه بموالاش هؤلاء القوم فنكلوا به و اهدموا داره " ( 1 ) . در بخشنامه ديگري مي نويسد : " انظروا الي من قامت عليه البينه انه يحب عليا و اهل بيته فامحوه من الديوان و اسقطوا عطاءه و رزقه " ( 2 ) . ( ابن ابي الحديد ، ج 3 ، ص 15 ، چاپ مصر ) .ج - سب و لعن علي عليه السلام به طور رسمي در خطبه هاي نماز جمعه . د - عدم قبول شهادت شيعيان و محروميت آنها از حقوق اجتماعي . ه - قتل اكابر شيعيان از قبيل حجر بن عدي و رشيد
1- [ بر هر كس گمان برديد طرفدار اين قوم است سخت گيريد و خانه اش را ويران كنيد ] . 2- [ بنگريد هر كس ثابت شده دوست علي و خاندان اوست نامش را از دفتر پاك كنيد و حقوق و جيره اش را ببريد ] .