لطفا منتظر باشید ...
امام حسين ( ع ) و ساير مصلحين بزرگ كه قيام كردند
تمام كساني كه به بشريت خدمت كرده اند حقي بر بشريت دارند ، از راه علم ، يا صنعت و هنر ، يا اكتشاف و اختراع و يا حكمت و فلسفه ، يا ادب و اخلاق ، و از هر راهي ، ولي هيچكس به اندازه شهداء راه حق بر بشريت حق نداردو از همين جهت هم عكس العمل بشريت و ابراز عواطف بشر درباره آنها بيش از ديگران است زيرا عدل و آزادي براي محيط اجتماعي بشر و براي روح بشر به منزله هوا است براي تنفس ريه ، بدون آن ادامه حيات ممكن نيست .پيغمبر ( ص ) فرمود : الملك يبقي مع الكفر و لا يبقي مع الظلم . عالم در علم خود ، و مكتشف در اكتشاف خود ، و مربي و معلم اخلاق در تعليمات خود ، و حكيم و فيلسوف در حكمت و فلسفه خود مديون و مرهون شهدا هستند و شهدا در كار خود مديون كسي نيستند زيرا شهدا بودند كه محيط آزاد به ديگران دادند تا آنها توانستند نبوغ خود را ظاهر كنند . شهدا شمع محفل بشريتند ، سوختند و محفل بشريت را روشن كردند( 1 ) .1- در ورقه شهيد و شهادت گفتيم كه هر شهادت بعد از خود نورانيت به وجود مي آورد و آنرا تشبيه كرديم به حالت فرد از نظر اينكه بعضي از خود گذشتگي ها و بعضي اعمال مثبت فرد براي قلب او ايجاد صفا و نورانيت مي كند . اين مطلب سوژه اي بسيار عالي است كه مي تواند بحث شود .
