بخشی از زیبایی های نهج البلاغه نسخه متنی

مزاياى حيات و عظيم‏ترين آنها از نظر دلالت بر امكانات عظيم حياتى بشمار مى‏رود. بر كسانى كه به انقلاب حيات ايمان دارند لازم است عمليات خود را بر اساس اطمينان كلى به تكامل حتمى استوار كنند، به علاوه انديشه‏ها را بسوى تكامل مزبور متوجه سازند و افرادى را كه به گمان خود مى‏توانند در برابر حيات انقلابى و توأم با تكامل، ايستادگى كنند، با دليل و برهان از هر گونه رفتار احمقانه‏اى باز دارند.

پسر ابو طالب انسان را به همين ايمان و اطمينان مخاطب قرار داده و مى‏گويد: «تو در آغاز آفرينش خود، نادان بودى آن گاه ديگران بتو آموختند، و چه بسيار چيزهائى كه نمى‏دانى و انديشه‏ى تو در آن سرگردان و چشمت در آن گمراه است سپس به آن بينا مى‏شوى» در اين سخن اعتراف است به اين كه حيات داراى تكامل است، و بهره‏بردارى از حياتى كه در سينه‏ى زندگان مخزون است همان آموختن مجهولات است. سخن مزبور مى‏رساند كه انسان براى پيشرفت يا بگوئيد براى خوبيها، آمادگى و قابليت عظيمى دارد.

دعوت گرم على (عليه السلام) بسوى معرفتى كه هر روز تازه‏اى را كشف و جديدى را بنا مى‏كند، بهترين دليل ايمان وى به انقلاب حيات و امكانات زندگان بشمار مى‏رود. بنا بر اين معرفت از نظر او يك پيروزى و اكتشاف آرامش ناپذير خواهد بود.

على (عليه السلام) مردم زمانش را به همين اطمينان و ايمان مخاطب قرار داده و مى‏گويد: «فرزندانتان را به اخلاق خود مجبور نسازيد زيرا آنها