بخشی از زیبایی های نهج البلاغه نسخه متنی

هيچ چيز حق نخست را باطل نمى‏كند و اگر بخشيده‏ى عثمان را بيابم آن را به صاحبش باز مى‏گردانم هر چند در شهرها پراكنده شده باشد يا زنان بوسيله‏ى آن ازدواج كرده باشند و يا كنيزانى خريده شده باشند، زيرا در عدالت گشايش است و بر كسى كه عدالت تنگ گردد ستم تنگتر خواهد بود.(1) اى مردم، آگاه باشيد اگر من افرادى از شما را كه دنيا آنان را در خود فرو برده و املاك را متصرف شده‏اند و نهرها را جارى و بر اسبها سوار گرديده و كنيزان نازك اندام را براى خود گرفته‏اند، از آنچه در آن غرق شده‏اند جلوگيرى كنم و آنان را بسوى حقوقشان كه مى‏دانند بازگردانم، مى‏گويند: پسر ابو طالب ما را از حقوقمان محروم ساخت آگاه باشيد هر مردى از ياران پيامبر از مهاجران و انصار معتقد باشد كه به سبب مصاحبت با پيامبر بر ديگرى امتياز دارد، فرداى قيامت برترى نزد خدا است. شما همه بندگان خدا هستيد و مال مال خداست كه ميان شما بطور مساوى تقسيم مى‏شود، و در اين زمينه هيچكس بر ديگرى برترى ندارد

(1). يعنى كسى كه از تدبير كار خود بواسطه عدالت ناتوان باشد بواسطه ستم ناتوان‏تر است.