بخشی از زیبایی های نهج البلاغه نسخه متنی

قسم هيچ كار زشتى را بر من انكار نكردند و ميان من و خودشان از روى عدالت حكم ننمودند. اين گروه حقى را كه خود ترك كردند و خونى را كه خود ريختند از من مى‏طلبند. اگر من در اين خون شريك آنان بودم آنها نيز از آن بهره‏اى داشتند و اگر بدون من عهده‏دار بودند مسئوليت بر خودشان هست و بزرگترين دليلشان بر زيان خودشان مى‏باشد اى نوميدى كه دعوت كننده هستى چه كسى دعوت كرده و با چه چيز پاسخ داده مى‏شود(1) من به حجت خدا بر آنان و علم او در باره آنها راضى هستم. اگر امتناع كردند آنها را از تيزى شمشير برخوردار خواهم ساخت و شمشير براى درمان باطل و يارى حق كافى خواهد بود شگفت اين است كه براى من پيام آورده‏اند كه براى نيزه زدن بيرون بيايم و در شمشير كشيدن بردبار باشم مادر به عزايشان بنشيند(2) من تا بحال به جنگ تهديد نمى‏شدم و كسى مرا از ضرب‏

(1). منظور امام (عليه السلام) از دعوت كننده، يكى از سرلشكران دشمن در واقعه جمل است. او از امام (عليه السلام) درخواست كرد كه براى نيزه زدن آماده گردد، گويا امام (عليه السلام) را نسبت به جنگ و نتايج آن تهديد مى‏كرد. امام (عليه السلام) با جمله: «چه كسى دعوت كرده» دعوت و دعوت كننده را تحقير مى‏كند.

(2). اين جمله نفرين بر آنها است، زيرا آنها ارزش خود را نشناختند... آيا پسر ابو طالب به جنگ تهديد مى‏شود