بقاى حكومت - بخشی از زیبایی های نهج البلاغه نسخه متنی

نمى‏كنيد. شهرهاى شما را تصرف مى‏كنند و شما خشمگين نمى‏شويد. دشمن به خواب نمى‏رود و شما در غفلت و فراموشى هستيد. بخدا قسم كسانى كه دست از يارى يكديگر بردارند شكست خورده‏اند سوگند بخدا گمان مى‏كنم اگر جنگ شدت يابد و آتش مرگ شعله‏ور گردد شما مانند جدا شدن سر از بدن، از پسر ابو طالب جدا خواهيد شد. بخدا قسم كسى كه دشمن را بر خودش مسلط كند تا گوشتش را از استخوان جدا كند و استخوانش را درهم بشكند و پوستش را بشكافد، چنين كسى ناتوان و قلبش ضعيف است. اى شنونده اگر مى‏خواهى تو نيز چنين باش(1).

اما من بخدا قسم پيش از آنكه اين موقعيت را به دشمن بدهم چنان با شمشيرهاى مشرفى به او مى‏زنم كه ريزه استخوانهاى سرش بپرد، آن گاه خدا هر چه خواست انجام مى‏دهد

بقاى حكومت

قسمتى از خطبه‏اى است كه امام (عليه السلام) آن را در صفين ايراد كرده است:

(1). ممكن است اين جمله خطاب به هر كسى باشد كه دشمن را بر خود مسلط مى‏كند. بعضى مى‏گويند طرف خطاب، اشعث بن قيس است، او هنگامى كه به على (عليه السلام) گفت: «چرا كار عثمان را نكردى» امام (عليه السلام) با اين جمله به او پاسخ گفت.