مال مردم - بخشی از زیبایی های نهج البلاغه نسخه متنی

حلقه‏ى بينى‏اش مى‏كشم تا او را بسر چشمه حق وارد سازم اگر چه از آن كراهت داشته باشد

مال مردم

هنگامى كه عبد الله بن زمعه كه يكى از ياران على (عليه السلام) بشمار مى‏رفت، در زمان خلافت حضرت نزد وى آمد و از او مالى درخواست كرد، حضرت با اين سخن زيبا به او پاسخ گفت: اين مال نه اختصاص به من دارد و نه اختصاص به تو چيده‏ى دستهاى آنان(1) براى دهانهاى ديگران نمى‏باشد

امانت

نامه‏اى است كه امام (عليه السلام) آن را به اشعث بن قيس، فرماندار آذربايجان نوشته است: عمل تو غذا و خوراك نيست(1) ولى در گردن تو امانتى است. تو

(1). يعنى دستهاى مردم.

(2). منظور از عمل، حكمرانى و سرپرستى شئون مردم است.