خروش آب - بخشی از زیبایی های نهج البلاغه نسخه متنی

با صداى بلند بود برنشانيد. آن گاه باد ديگرى كه وزش آن را تند قرار داد آفريد، سپس آن را به برهم زدن آب فراوان و بر انگيختن موج درياها فرمان داد. آن باد هم آب را مانند مشگ جنبانيد و بسان وزش در فضا بطورى كه اول آن را به آخرش و ساكنش را به متحركش باز گرداند، به آن وزيد تا آب فراوانى بالا آمد.

آن گاه آسمانها را به زينت ستارگان و روشنى نورافكنها بياراست و در آنها چراغ نورافشان خورشيد و ماه تابان را در مدارى دايره مانند و سقفى متحرك به جريان انداخت

خروش آب

قسمتى از خطبه‏اى است كه در ضمن آن سخن از قدرت خدا به ميان آمده است: خداوند به نعره درندگان در بيابانها، و گناهان بندگان در خلوتها، و آمد و رفت ماهيان در درياهاى بزرگ، و خروش آب بوسيله تندبادها، دانا است

آفرينش شبكور

على (عليه السلام) در اين خطبه از آفرينش شبكور سخن مى‏گويد: يكى از صنايع دقيق و حكمت‏هاى شگفت‏انگيزش آفرينش مرموز اين‏