شمیم ولایت نسخه متنی

2. محبت كاذب، محبت كاذب آن است كه انسان، نقص را كمال مي‏پندارد و براساس چنين پندار باطلي به آن كمال موهوم علاقمند مي‏شود، مانند محبت غير خدا. البته محبت غير خدا باطل، دروغين و فناپذير است.

البته انسان با معرفت، به محبت الهي نائل مي‏شود، ولي تلاش بايد آن باشد كه علاوه بر محبتِ به خدا، محبوب خدا شود. زيرا انساني كه محبّ و محبوب خدا شد، هم كار را براي خدا انجام مي‏دهد و هم خداي سبحان مجاري ادراكي و تحريكي او را به عهده مي‏گيرد.

قرآن راه محبوب خدا شدن را به انسان نشان داده و فرموده است: (إن كنتم تحبون اللّه فاتبعوني يحببكم اللّه)[1]؛ پيروي از راه حبيب خدا، يعني پيامبر، انسان را محبوب خدا مي‏كند.

در آيات ديگر، مسأله توبه و طهارت و رعايت قسط و عدل و جهاد في سبيل اللّه و احسان و تقوا را به عنوان عوامل محبوب خدا شدن معرفي مي‏كند و مي‏فرمايد: (إن اللّه يحبّ التوابين ويحبّ المطهرين)[2]؛ خداوند توبه‏كاران و پاكان را دوست دارد و نيز مي‏فرمايد: (إن اللّه يحب المقسطين)[3]؛ خداوند دادگران را دوست دارد و (إن اللّه يحبّ الذين يقاتلون في سبيله صفاً كانّهم بنيان مرصوص)[4]؛ در حقيقت خدا كساني را كه در راه او صف در صف، چنان كه گويي بنايي ريخته از سرب‏اند، جهاد مي‏كنند، دوست دارد، و (إن اللّه يحبّ المحسنين)[5]؛

[1] ـ سوره آل‏عمران، آيه 31.

[2] ـ سوره بقره، آيه 222.

[3] ـ سوره مائده، آيه 42

[4] ـ سوره صف، آيه4.

[5] ـ سوره بقره، آيه 195.