دیوان شمس نسخه متنی

341. بيا كامروز ما را روز عيدست
342. مرا چون تا قيامت يار اينست
343. ز همراهان جدايى مصلحت نيست
344. به جان تو كه سوگند عظيمست
345. بگو اى يار همراز اين چه شيوه ست
346. شنيدم مر مرا لطفت دعا گفت
347. قرار زندگانى آن نگارست
348. صدايى كز كمان آيد نذيريست
349. مبر رنج اى برادر خواجه سختست
350. ز بعد وقت نوميدى اميديست
351. طبيب درد بي درمان كدامست
352. چو با ما يار ما امروز جفتست
353. زهى مى كاندر آن دستست هيهات
354. ز ميخانه دگربار اين چه بويست
355. در اين خانه كژى اى دل گهى راست
356. تو را در دلبرى دستى تمامست
357. چو آن كان كرم ما را شكارست
358. نگار خوب شكربار چونست
359. در اين جو دل چو دولاب خرابست
360. ايا ساقى توى قاضى حاجات