شب مست يار بودم و در هاى هاى او گه دست مي زدم كه زهى وقت روزگار هفت آسمان ز عشق معلق زنان او در هوشها فتاده نهايات بيهشى هر بره گوش شير گرفته ز عدل او هرجا وفاست حاصل، و هرجا كه بوالوفاست چشمت ضعيف مي شود از فرص آفتاب چندان بود ضعيف كه يك روز چشم را آن نقدهاى قلب كه بنهاده ى به پيش هر سوت مي كشند خيالات آن و اين هريك چو كشتييم كه برهم همى زنيم جانم دهى ولى نكشي، ور كشى بگو فرع عنايت تو بود كوشش مريد بر بوى آب تست ورا در سراب ميل چون تاج عشق بر سر تست اى مريد صدق ترجيع هم بگويم زيرا كه يار خواست امسال سال عشرت و ولت در استوا دف مي خريد زهره و برهم همى نهاد در طبع مي نهاد هزاران خروش جوشبنياد عشرتى كه جهان آن نديده است بنياد عشرتى كه جهان آن نديده است
حيران آن جمال خوش و شيوهاى او گه مست مي فتادم بر خاك پاى او فربه شده ز جام خوش جانفزاى او در گوشها فتاده صرير صلاى او هر ذره گشاده دهان در ناى او بگداخته زخجلت و شرم وفاى او صد همچو آفتاب ضعيف از لقاى او سرمه كشد به لطف و كرم توتياى او چون ژيوه مي طپند پى كيمياى او والله كشنده نيست بجز اقتضاى او بحر كرم وى آمد و ما آشناى او من بارها گزارده ام خونبهاى او فرع دعاى تست حنين و دعاى او بر بوى نقد تست سوى قلب راى او سرمست مي خرام به زير لواى او هر كژ كه من بگويم، گردد ز يار راست اى شاد آنكسى كه بود طالعش چو ما مي ساخت چنگ را سر و پهلو و گردنا در ناى نى نهاد ز انفاس خود نواخورشيد را چه كار بجز گرمى و ضيا؟ خورشيد را چه كار بجز گرمى و ضيا؟
لطفا منتظر باشید ...
