كيوان چو قران به برج خاكى افگند اجلال تو را ض سماكى افگند با گشت زمان نيست مرا تنگ دلى تا ذات نهاده در صفائيم همه تا در صفتيم در مماتيم همه با گشت زمان نيست مرا تنگ دلى اركان گهرست و ما نگاريم همه كيوان كردست و ما شكاريم همه با گشت زمان نيست مرا تنگ دلى با گشت زمان نيست مرا تنگ دلى بيرون برد از سر بدان مفتعلى با گشت زمان نيست مرا تنگ دلى
زاحدا زمانه را به پاكى افگند اعداى تو را سوى مغاكى افگند با گشت زمان نيست مرا تنگ دلى عين خرد و سفره ى ذاتيم همه چون رفت صفت عين حباتيم همه با گشت زمان نيست مرا تنگ دلى وز قرن به قرن يادگاريم همه واندر كف آز دلفگاريم همه با گشت زمان نيست مرا تنگ دلى كايزد به كسى داد جهان سخت ملى شمشير خداوند معدبن على با گشت زمان نيست مرا تنگ دلى
لطفا منتظر باشید ...
