زاهدى عابد - زن‍دگ‍ان‍ی س‍ی‍دال‍ش‍ه‍دا ح‍ض‍رت امام حسین (ع) نسخه متنی

زاهدى عابد

او هر سال به زيارت خانه خدا مى رفت مگر هنگامى كه شرايط تيره آن روزگار كار را بر وى سخت كرده بود.

پياده به حجّ مى رفت و در كنارخود دهها شتر بدون سوار را همراه مى آورد.

هر تُهيدست مستمندى را كه مى ديد آنقدر به او مى بخشيد كه توشه اش خالى مى شد و آنگاه از ديگرشترانى كه همراهش بود، توشه و آذوقه خويش را تأمين مى كرد.

هر شب هزار ركعت نماز مى گذارد.

از فرزند بزرگوارش، امام زين العابدين عليه السلام پرسيدند چرا پدرت كم فرزند بود؟ پاسخ داد:
"او هر شب هزار ركعت نماز مى گذارد پس چگونه مى توانست فرزندان بيشترى داشته باشد".

بردبار حكيم:

1 - شكيبايى آن است كه انسان در سخت ترين شرايط بر اعصاب خودمسلّط باشد.

بى گمان امام در روز عاشورا در دشوارترين وسخت ترين حالتى بوده كه انسان در برابر ظلم و ستم پايدارى كرده است.

امّا با اين همه آن حضرت شكيبايى ورزيد، آن گونه كه حتّى فرشتگان آسمانى ازمقاومت دليرانه و قدرت اراده و عزم پولادين وى به شگفت آمدند.

2 - يكى از خادمان آن حضرت مرتكب عملى شد كه بر وى مجازات لازم بود.

امام دستور داد او را حد بزنند.

خادم گفت: مولاى من)وَالْكَاظِمِينَ الْغَيْظَ ()وآنهايى كه خشم وغضب خودفرو نشانند( امام فرمود: رهايش كنيد.

خادم گفت: )وَالْعَافِينَ عَنِ النَّاسِ( )و از بدى مردم در گذرند( امام فرمود: از تو گذشتم.

خادم گفت: )وَاللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ()و خداوند نيكو كاران را دوست مى دارد( امام فرمود: "تو در راه خداآزادى و دو برابر مبلغى كه پيش از اين به تو مى دادم، به تو خواهم داد".
(14)

سخنور بديهه سرا

در كتابهاى تاريخى گنجينه اى از سخنان فصيح و گهربار حسين بن على عليه السلام گرد آورى شده است.

امّا در اينجا تنها به ذكر اندكى از آن همه بسنده مى كنم:
1 - عثمان، اقدام به تبعيد "ابوذر" صحابى بزرگوار پيامبرصلى الله عليه وآله كرد.

امام على و فرزندانش براى بدرقه ابوذر حاضر شدند.

امام حسين با توجّه بدين مناسبت، خطاب به ابوذر فرمود.

"اى عمو! خداوند هر گاه كه بخواهد به دگرگون ساختن اوضاعى كه مى بينى تواناست.

اين قوم دنياى خود را از تو دريغ داشتند و تو دين خود رااز آنان دريغ داشتى.

حال آن كه توبه آنچه آنان تو را از آن باز داشته اند،بى نيازى و آنان بدانچه كه تو از ايشان دريغ داشته اى، بسيار نيازمندند.