زندگی جاوید یا حیات اخروی نسخه متنی

مي برند و ديگران ، آن محيط را به دلخواه خود اداره مي كنند و اينان محكوم جريانات محيط خود هستند و همين را كه " محيط فاسد است ، محيط نامساعد است ، از ما كه كاري ساخته نيست " براي خويشتن عذري مي پندارند . اينان به جاي اينكه محيط را تغيير دهند و اگر توانايي تغيير محيط را ندارند ، خود را از منجلاب چنان محيط فاسدي نجات دهند و به محيط مساعدتري منتقل شوند ، در همان محيط فاسد به زندگي ادامه مي دهند و تسليم جريانات محيط مي شوند و در فسادهاي آن غرقه مي گردند . فرشتگان خدا پس از آنكه آنها را قبض روح كرده و تحويل مي گيرند با آنها به گفتگو مي پردازند و عذر آنها را غير موجه مي شمارند ، زيرا حداقل كاري كه از آنها ساخته بود - هجرت و كوچ كردن به محيط ديگر - انجام ندادند فرشتگان به آنها يادآوري مي كنند و به اين وسيله به آنها مي فهمانند كه خود شما مسؤول ستمهايي هستيد كه بر شما رفته است ، يعني خود شما مسؤول گناهان خود هستيد . قرآن كريم در اين آيه كريمه به ما يادآوري مي كند كه بيچارگي و ناتواني در يك محيط ، عذر موجه به شمار نمي رود مگر آنكه حتي راه مهاجرت و كشاندن خود به نقطه ديگر نيز بسته باشد . چنانكه مي بينيم در اين آيه كريمه از مرگ كه در چشم ظاهر نيستي و نابودي و تمام شدن است به " توفي " يعني تحويل و دريافت تعبير شده است . اين آيه گذشته از اينكه از مرگ با كلمه " توفي " تعبير كرده است ، رسما از يك جريان مكالمه و احتجاج ميان فرشتگان و انسان در لحظات پس از مرگ سخن مي گويد . بديهي است كه اگر واقعيت انسان باقي نباشد و همه واقعيت انسان لاشه بي حس و بي شعور باشد ، مكالمه معني ندارد . اين آيه مي فهماند كه پس از آنكه انسان از اين جهان و از اين نشئه مي رود ، با چشم و گوش و زبان ديگر با موجودات نامرئي به نام فرشتگان به گفت و شنود مي پردازد .

2. و قالوا ااذا ضللنا في الارض ائنا لفي خلق جديد بل هم بلقاء ربهم كافرون . قل يتوفاكم ملك الموت الذي وكل بكم ثم الي ربكم ترجعون ( 1 ) . و گفتند : آيا آنگاه كه ما گم شديم در زمين آيا ما در آفرينشي جديد قرار خواهيم گرفت ؟ ( اين سخنان بهانه است ) حقيقت اين است كه اينها ( از روي عناد ) ملاقات پروردگار خويش را منكرند . بگو همانا فرشته مرگ كه موكل بر شماست شما را در حين مرگ به تمام و كمال دريافت مي كند . سپس به سوي خدا بازگردانده مي شويد . در اين آيه ، قرآن كريم يكي از اشكالات و شبهات منكران را در مورد معاد و حيات اخروي ذكر مي كند و پاسخ مي گويد . شبهه و اشكال اينجا اين است كه پس از مرگ هر ذره ما نابود مي شود ، به جايي مي رود و اثري از ما نيست ، چگونه ممكن است مورد آفرينش تازه اي قرار گيريم ؟ پاسخ قرآن ضمن اشاره به اينكه اين شبهات بهانه جوييهايي است كه در اثر حالت عناد و انكار ابراز مي دارند ، اين است كه برخلاف ادعاي شما ، شما ( من واقعي و شخصيت واقعي شما ) آن چيزي نيست كه شما فكر مي كنيد گم مي شود . شما به تمام شخصيت

1. سجده / 10و . 11