1 . براى تعريف و شناختن يك مجهول بايد از مفاهيم موجود در ذهن بهره جست.2 . به صورت هاى موجود در ذهن، مفهوم مى گويند.3 . مصداق عبارت است از: آنچه مفهوم بر آن صدق مى كند.4 . مصداق يك مفهوم، گاه در خارج و گاه در ذهن يافت مى شود.5 . مشهور منطقيون بر اين باورند كه مفهوم بر دو قسم است:الف) جزئى. مفهومى است غيرقابل صدق بر مصاديق متعدّد؛ب) كلّى. مفهومى است قابل صدق بر مصاديق متعدّد.6 . آنچه در منطق بحث مى شود، مفهومِ كلى است.7 . جزئى در اصطلاح اكثر منطق دانان به دو معنا به كار مى رود:الف) جزئى حقيقى. مفهومى كه قابل انطباق بر افراد متعدد نباشد؛ب) جزئى اضافى. مفهومى كه در مقايسه با مفهوم ديگر، به لحاظ تعداد افرادِ قابل صدق بر آن، محدودتر باشد.8 . اگر دو مفهوم كلى را به لحاظ مصاديق با يكديگر بسنجيم، يكى از صورت هاى زير را خواهد داشت:تساوى، تباين، عموم و خصوص مطلق، عموم و خصوص من وجه.