تمييز - نحو مقدماتی نسخه متنی

تمييز

جمله حاليه:
گاهي جمله در محلّ حال قرار مي گيرد که در اين صورت محلاًّ منصوب است.

مثال: جاءَ زيدٌ يدُهُ علي رَأسِهِ.

در اين مثال جمله «يدُهُ علي رأسِهِ» جمله حاليه و در محلّ نصب است.

تمييز
تمييز اسم نکره اي است که ابهامِ مستقر در ذات يا نسبت را بر طرف مي کند.

تمييز غالباً منصوب است و عامل نصب آن در تمييزِ رافع ابهام از ذات، همان ذات و در تمييز رافع ابهام از

نسبت، فعال يا شبه فعل است.

مثال1: هرأيتُ أحَدَ عَشَرَ کَوکَباًه .

ترکيب: رأيتُ: فعال و فاعل، أحَدَ عَشَرَ: مفعول به، محلاً منصوب و عامل در تمييز کوکباً: تمييز.

مثال2:هذا رِطلٌ زيتاً.

ترکيب: هذا: مبتدا، رِطْلٌ: خبر، زيتاً: تمييز.

مثال3: هوَاشْتَعَلَ الرَّأْسُ شَيباًه.

ترکيب: واو: به حسب ماقبل، اِستَعَلَ: فعل و عامل در تمييز، الرَّأسُ : فاعل، شيباً: تمييز بري اشتغال رأس.