نقد غمت كه حاصل دنيا و دين ماست ياد تو زود چون رود از دل كه همرهش به خاك درگهت چه تفاوت اگر نهيم از كينه جوئى تو شكايت كنم چرا از توسن هوس ز ازل چون پياده ايم نور جبين ما نه ز تاير طاعت است اى مرغ دل حذر كه خدنگ افكنى عجيب در بزم او هميشه ملولم كه ناگهانتا مي كنيم محتشم از لعل او سخن تا مي كنيم محتشم از لعل او سخن
گنج خرابه ى دل اندوهگين ماست در اولين قدم نفس آخرين ماست سر بر زمين كه كوى بلا سرزمين ماست كز شوخى آن چه نيست به ياد تو كين ماست رخش مراد تا به ابد زير زين ماست داغى كهن ز لاله رخى بر جبين است از ابروان كشيده كمان در كمين ماست افتد به فكر او كه چرا همنشين ماستملك سخن تمام به زير نگين ماست ملك سخن تمام به زير نگين ماست
لطفا منتظر باشید ...
