سالها از پى وصل تو دويدم به عبث
سالها از پى وصل تو دويدم به عب بس سخنها كه به روى تو نگفتم ز حجاب تا دهى جام حياتى من نادان صدبار تو به دست دگران دامن خود دادى و من من كه آهن به يك افسانه همي كردم موم گرد صدخانه به بوى تو دويدم ز جنون محتشم باده ى محنت ز كف ساقى عشق
محتشم باده ى محنت ز كف ساقى عشق
بارها در ره هجر تو كشيدم به عب بس سخنها كه براى تو شيندم به عب شربت مرگ ز دست تو چشيدم به عب دامن از جمله بتان بهر تو چيدم به عب صدفسون بر دل سخت تو دميدم به عب جيب صد جامه ز دست تو دريدم به عب تو چشيدى به غلط بنده كشيدم به عب
تو چشيدى به غلط بنده كشيدم به عب