از جيب حسن سرو قدى سر بدر نكرد
از جيب حسن سرو قدى سر بدر نكرد برق اجل به خرمنى آتش نزد دليل چشمت ز گوشه اى يزك غمزه سر نداد در بزم كس نماند كه پنهان ز ديگران تا مدعى ز ابروى او چشم بر نداشت برد آن چنان دلم كه نخستين نگاه را صد عشوه كرد چشم تو ضايع براى غير تير كرشمه تو كه با دل به جنگ بود قانع نشد به نيم نگاه تو محتشم
قانع نشد به نيم نگاه تو محتشم
كز خجلت تو خاك مذلت به سر نكرد تا مشورت به خوى تو بيدادگر نكرد كز گوشه دگر سپه فتنه سر نكرد از نرگسش نشانه تير نظر نكرد تيرى از آن كمان به دل من گذر نكرد در دلبرى مدد به نگاه دگر نكرد كاتش به جان من زد و دروى ار نكرد كرد آشتى چنان كه مرا هم خبر نكرد خاشاك نيم سوز ز آتش حذر نكرد
خاشاك نيم سوز ز آتش حذر نكرد