خبر از رفتن آن سرو روانم مدهيد
خبر از رفتن آن سرو روانم مدهيد يا مجوئيد نشان از من سرگشته دگر ترسم افتد ز زبانم به تر و خشك آتش بعد ازين بودن من موجب بدنامى اوست من كه از حسرت آن حور به تنگم ز جهان من كه چون نى همه دردم برويد از سر من پهلوى محتشم چون فكند خواب اجل
پهلوى محتشم چون فكند خواب اجل
بيخودم من خبر از رفتن جانم مدهيد يا به آن راه كه او رفته نشانم مدهيد نام آن سرو خدا را به زبانم مدهيد خون من گرم بريزيد و امانم مدهيد به جز از مژه رفتن ز جهانم مدهيد خويش را دردسر از آه و فغانم مدهيد خواب گه جز ز سر كوى فلانم مدهيد
خواب گه جز ز سر كوى فلانم مدهيد