دست به دست همچو گل آن بت مست مي رود
دست به دست همچو گل آن بت مست مي رود من به رهش چو بي دلان رفته ز دست و آن پرى دل به اراده مي دهد جان به كمند زلف او من به خيال قامتت مي روم از جهان برون بار چو بستم از درت مانع رفتنم مشو خانه پرست از ريا رفت و به كعبه كرد جا گيسوى حور اگر بود دام فسون ز قيد آن كلك زبان محتشم در صفت تو اى صنم
كلك زبان محتشم در صفت تو اى صنم
گر ز پيش نمي روم كار ز دست مي رود دست به دوش ديگران سر خوش و مست مي رود ماهى خون گرفته خود جانب شست مي رود شيخ به فكر طوبى از همت پست مي رود زان كه مسافر از وطن بار چو بست مي رود كعبه ى ماست هر كجا باده پرست مي رود مرغ كه جست مي پرد صيد كه رست ميرود هر سخنى كه زد رقم دست به دست مي رود
هر سخنى كه زد رقم دست به دست مي رود