سخن كز حال خود گويم ز حرفم بوى درد آيد چنان خو كرده با دردش دل اندوهگين من نجات از درد جستن عين بى درديست مي دانم ره غمخانه ى من پرسد از اهل نياز اول مبادا غير زانوى وصالش عاقبت بالين به قدر سوز بخشد سوز بى دردان دوران راچنان افسرده است اى دل ملال آباد بى دردى چنان افسرده است اى دل ملال آباد بى دردى
بلى حال دگر دارد سخن كز روى درد آيد كه روزى صد ره از راحت گريزد سوى درد آيد كزو هر ساعتى درد دگر بر روى درد آيد ز ملك عافيت هركس به جستجوى درد آيد سرى كز هجر يارى بر سرزانوى درد آيد به دل هر ناوكى كز قوت بازوى درد آيدكه روزى محتشم صدره بسير كوى درد آيد كه روزى محتشم صدره بسير كوى درد آيد
لطفا منتظر باشید ...
