دوش گر بزمم گذر كرد آن مه مجلس فروز ديشب از شست خيالش ناوكى خوردم به خواب ديدمش در خواب كاتش مي زند در خانه ام دوش گستاخانه زلفش را گرفتم در خيالهركه آگاه از رموز عشق شد ديوانه گشت هركه آگاه از رموز عشق شد ديوانه گشت
روشنى بيرون نرفت از خانه ى من تا به روز روز چون شد خورد بر جانم خدنگ سينه سوز چون شدم بيدار ديدم آه خود را خانه سوز دستم از دهشت چو بيد امروز مي لرزد هنوزمحتشم گر عاقلى كس را مياموز اين رموز محتشم گر عاقلى كس را مياموز اين رموز
لطفا منتظر باشید ...
