دارم از طبع ستم خيز تو حظى و چه حظ
دارم از طبع ستم خيز تو حظى و چه حظ مي كنم با نفس آميز نگه هاى عجب آن كه وى جرعه كش بزم تو بود امشب داشت نيم بسمل شده تيغ تغافل امروز دل كه از شوق كلام تو كبابست كباب وقت تغيير عذارت كه شد آزرده رقيب محتشم را كه به يك موى دل آويخته اى
محتشم را كه به يك موى دل آويخته اى
وز عتاب شعف آميز تو حظى و چه حظ از نگاه غضب آميز تو حظى و چه حظ پيش اغيار به پرهيز تو حظى و چه حظ مي كند از نگه تيز تو حظى و چه حظ دارد از لعل نمك ريز تو حظى و چه حظ كردم از سبزه ى نوخيز تو حظى و چه حظ دارد از موى دلاويز تو حظى و چه حظ
دارد از موى دلاويز تو حظى و چه حظ