اى روى تو از مى ارغوان رنگ
اى روى تو از مى ارغوان رنگ در دور خط تو مي نمايد در سلسله ى تو همچون مجنون خواهم شومت دچار اما از غمزه ى پر فن تو پيداست صدر نگفسون در آن دو چشمست اين دل كه تو دارى اى غلط مهر دل ميشنو اندم در آن زلف اى گل برهى مرو كه خارى يك لحظه به غير اگر بيائى در پاى فتادنم ز كويت
در پاى فتادنم ز كويت
دارد سمنت ز ارغوان رنگ آيينه ى آفتاب در زنگ صد خسرو بي كلاه و اورنگ در خواب كه دربرت كشم تنگ كيفيت صلح و صورت جنگ در هر رنگى هزار نيرنگ نرم است چو موم و سخت چو نسنگ ناليدن طاير شب آهنگ در دامن عصمتت زند چنگ بگريزى ازو هزار فرسنگ عذريست چو عذر محتشم لنگ
عذريست چو عذر محتشم لنگ