براى نيم نگاهى چو عذر خواه تو گردم
براى نيم نگاهى چو عذر خواه تو گردم ز انتظار شوم كشته تا نشان خدنگى بزن به تيغم و پيش از من هلاك گنه خود به اين اميد كه روزى شكارى خورم از تو به هم زدى ز سبك دستى كرشمه ى جهانى بكش مرا و مينديش از گنه كه همان من مهى برآمد و برنامد اين مراد كه يكشب مرا چه محتشم اين بس ز باغ وصل كه قانع
مرا چه محتشم اين بس ز باغ وصل كه قانع
هزار بار به گرد سر نگاه تو گردم ز پر كرشمه نگه هاى گاه گاه تو گردم به گردن دگران نه كه من گواه تو گردم هزار سال بگرد شكارگاه تو گردم اسير فتنه ى حسن گران سپاه تو گردم به روز حشر رعقوبت كش گناه تو گردم به ديده كام ستان از رخ چو ماه تو گردم به نيم نكهتى از عنبرين گياه تو گردم
به نيم نكهتى از عنبرين گياه تو گردم