به بزم او حريفان را ز مستى دست و پا بوسم دهم در خيل مستان تن به بدمستى كه هر ساعت چو جنگ آغازد آن بدخو نيايد بر زمين پايم خون آن مستى كه او خنجر كشد من چون گنه كاران زمين بوس در آن را گر نيم لايق اجازت ده دهندم تا ز ماواى سگ كويت نشان تا كىكبوتر نامه ز آن دلبر چو آرد محتشم شايد كبوتر نامه ز آن دلبر چو آرد محتشم شايد
به اين تقريب شايد دست آن كان حيا بوسم روم خواهى نخواهى دست آن شوخ بلا بوسم ازين شادى كه دستش در دم صلح و صفا بوسم گهش قربان شوم از عجز و گاهى دست و پا بوسم كه از بيرون درديوار آن دولت سرا بوسم سر بيگانه گردم خاك پاى آشنا بوسمكنم پرواز اگر چون مرغ و بالش در هوا بوسم كنم پرواز اگر چون مرغ و بالش در هوا بوسم
لطفا منتظر باشید ...
