لطفا منتظر باشید ...
به فنا بنده رهى مي دانم
به فنا بنده رهى مي دانم سيهم روى اگر جز رخ تو دارد آن بت مژه چندان كه درو نگهى كرد و به من فهمانيد گر ره صومعه را گم كردم داغهاى دل خود را هر يك محتشم سايه ى آن يكه سوار
محتشم سايه ى آن يكه سوار
ره به آرام گهى مي دانم آفتابى و مهى مي دانم هر نگه را گنهى مي دانم كه ازين به نگهى مي دانم به خرابات رهى مي دانم سكه پادشهى مي دانم من فزون از سپهى مي دانم
من فزون از سپهى مي دانم
